Poród operacyjny nazywany jest również cesarskim cięciem. W trakcie porodu operacyjnego lekarka / lekarz wykonuje nacięcie na brzuchu kobiety, aby umożliwić wyjęcie dziecka na zewnątrz.
Powody cesarskiego cięcia
Czasami cesarskie cięcie jest planowane. W takim przypadku wiesz już, że będziesz mieć cesarskie cięcie. Na przykład dlatego, że dziecko nie jest ułożone główką w dół lub jest zbyt duże dla miednicy.
Może też być tak, że w trakcie porodu wystąpią problemy, które stanowią ryzyko dla Ciebie i dziecka. Wtedy konieczne jest cesarskie cięcie.
Rzadko występują nagłe wypadki, w których konieczne jest natychmiastowe cesarskie cięcie. Na przykład gdy Twoje życie lub życie dziecka znajdują się w sytuacji nagłego zagrożenia.
Cesarskie cięcie: operacja
W przypadku planowego cesarskiego cięcia rano udajesz się do szpitala. Od co najmniej sześciu godzin przed porodem nie wolno Ci nic jeść ani pić. Zostaniesz przygotowana do operacji. Musisz na przykład założyć koszulę operacyjną, zdjąć biżuterię i zmyć makijaż.
Anestetystka / anestetysta poda Ci znieczulenie zewnątrzoponowe. Jest to zastrzyk podawany w dolną część pleców. Zastrzyk możesz przyjąć w pozycji siedzącej lub leżącej. Czasami przez strzykawkę wprowadzany jest także niewielki wężyk. Dzięki temu będziesz mogła ponownie otrzymać środek znieczulający.
W trakcie cesarskiego cięcia może pozostać przy Tobie Twoja partnerka / Twój partner lub inna wybrana przez Ciebie osoba. Lekarka/ lekarz wykonuje nacięcie na brzuchu tuż nad owłosieniem łonowym . Nie będziesz odczuwać bólu, ale będziesz czuć, że jest na Tobie przeprowadzana operacja.
Lekarka/ lekarz wyjmie z Twojego ciała dziecko. Pępowina zostanie przecięta. Dziecko przejmuje i bada pediatra. Następnie cięcie na brzuchu matki zostaje ponownie zamknięte. Cały zabieg trwa do godziny.
Jeżeli będziesz mieć cesarskie cięcie w nagłym przypadku,
- otrzymasz znieczulenie ogólne zamiast (miejscowego) znieczulenia zewnątrzoponowego,
- nie może towarzyszyć Ci Twoja partnerka / Twój partner ani żadna inna osoba.
